Dykasteria do spraw Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego
Do właściwości Dykasterii należy krzewienie, ożywianie i regulowanie praktyki rad ewangelicznych, przeżywanych w zatwierdzonych formach życia konsekrowanego, a także w odniesieniu do życia i działalności Stowarzyszeń Życia Apostolskiego w całym Kościele łacińskim.
Do zadań Dykasterii należy zatwierdzanie Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego, ich erygowanie, a także udzielanie zezwolenia do ważnego erygowania Instytutu Życia Konsekrowanego lub Stowarzyszenia Życia Apostolskiego na prawie diecezjalnym przez Biskupa.
Dykasterii zastrzeżone są również łączenia, unie i zniesienia takich Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego.
Do Dykasterii należy zatwierdzanie i regulowanie form życia konsekrowanego, które są nowe w stosunku do uznanych już przez prawo.
Zadaniem Dykasterii jest erygowanie i znoszenie unii, konfederacji, federacji Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego.
Dykasteria troszczy się, by Instytuty Życia Konsekrowanego i Stowarzyszenia Życia Apostolskiego rozwijały się zgodnie z Ewangelią, naśladując Chrystusa według właściwego charyzmatu zrodzonego z ducha ich założycieli i zgodnie ze zdrową tradycją, wiernie dążyły do realizacji własnych celów i skutecznie przyczyniały się do budowania Kościoła i jego misji w świecie.
Zgodnie z przepisami prawa kanonicznego, Dykasteria zajmuje się sprawami należącymi do kompetencji Stolicy Apostolskiej, dotyczącymi życia i działalności Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego, a w szczególności:
1° zatwierdzaniem Konstytucji i ich zmianą;
2° zwykłym zarządem i dyscypliną członków;
3° przyjmowaniem i formacją członków, także poprzez szczegółowe przepisy i
dyrektywy;
4° dobrami doczesnymi i ich zarządzaniem;
5° apostolatem;
6° nadzwyczajnymi środkami władzy.
Są zastrzeżone do kompetencji Dykasterii, z mocy samego prawa:
1° przejście członka do innej zatwierdzonej formy życia konsekrowanego;
2° przedłużenie nieobecności i eksklaustracji poza termin wyznaczony przez
Najwyższych Przełożonych;
3° indult odejścia członka po ślubach wieczystych z Instytutu Życia
Konsekrowanego lub ze Stowarzyszenia Życia Apostolskiego na prawie
papieskim;
4° eksklaustracja nałożona;
5° rozpatrywanie rekursów od dekretu o wydaleniu członka.
Zadaniem Dykasterii jest erygowanie międzynarodowych Konferencji Wyższych Przełożonych, zatwierdzanie ich Statutów i czuwanie, aby ich działalność była ukierunkowana na właściwe cele.
Życie pustelnicze i stan dziewic konsekrowanych (Ordo Virginum) są formą życia konsekrowanego i jako takie podlegają Dykasterii.
Do Dykasterii należy erygowanie stowarzyszeń dziewic konsekrowanych na poziomie międzynarodowym
Kompetencje Dykasterii obejmują także Trzecie Zakony i stowarzyszenia wiernych powstałe z zamysłem przekształcenia ich w Instytut Życia Konsekrowanego lub Stowarzyszenie Życia Apostolskiego.
Konstytucja Apostolska Praedicate Evangelium